De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) verplicht bedrijven om niet-financiële gegevens over hun activiteiten openbaar te maken. De openbaar te maken informatie wordt bepaald op basis van een dubbele materialiteitsbeoordeling. Gezien het feit dat de CSRD-regelgeving ruim 1100 datapunten omvat die mogelijk gedekt moeten worden, is het bepalen welke informatie relevant is uiteraard een cruciale stap.
Het concept van dubbele materialiteit is een centraal element in de CSRD. Kortom, de dubbele materialiteitsbeoordeling is een manier om te identificeren welke onderwerpen het meest relevant zijn voor de organisatie en wordt door de CSRD vereist als start voor het opstellen van een duurzaamheidsverslag.
Dus wat betekent dit?
De organisatie moet alle Environmental, Social en Governance (ESG) onderwerpen beoordelen vanuit twee perspectieven: het impactperspectief en het financiële perspectief. Daarom is de naam dubbele materialiteit. Het impactperspectief helpt bij het identificeren van de potentiële positieve en negatieve effecten die een organisatie kan hebben op het milieu, ongeacht of deze nu al van kracht zijn of zich mogelijk in de toekomst zullen voordoen.
Aan de andere kant vereisen de financiële vooruitzichten dat organisaties ESG-onderwerpen beoordelen op basis van hun mogelijke financiële effecten. Door financiële risico’s en kansen binnen een bepaald domein te identificeren, kan de organisatie bepalen welke onderwerpen voor haar situatie relevant zijn.
Het resultaat:
Zodra de organisatie de impact, risico’s en kansen (IRO) heeft geïdentificeerd die verband houden met de lijst met ESG-onderwerpen, moet zij de meest materiële onderwerpen selecteren. Deze shortlist dient als basis voor een duurzaamheidsverslag.
Bij duurzaamheidsverslaggeving is transparantie van cruciaal belang. De verplichte dubbele materialiteitsbeoordeling moet ervoor zorgen dat bedrijven niet zomaar onderwerpen kunnen kiezen die hen goed uitkomen. Bovendien moet het beoordelingsproces goed gedocumenteerd zijn.
Laten we een voorbeeld onderzoeken om er zeker van te zijn dat we allemaal begrijpen wat dit betekent.
Laten we voor dit voorbeeld het onderwerp “Privacy van consumenten” nemen, wat een subonderwerp is binnen het Sociale domein. Ten eerste identificeert de organisatie mogelijke positieve of negatieve impacts op dit onderwerp. In dit geval kan de organisatie erachter komen dat hun producten of diensten negatieve gevolgen hebben, namelijk op de privacy van consumenten. Vanuit financieel perspectief zijn er mogelijk risico's. Consumenten kunnen het product bijvoorbeeld boycotten vanwege privacyoverwegingen, waardoor het financiële rendement in de loop van de tijd kan afnemen. Door al deze effecten in ogenschouw te nemen en deze Impacts, Risks and Opportunities (IRO’s) nauwgezet te onderzoeken, zal de organisatie ontdekken of privacy een materieel onderwerp is waarover gerapporteerd moet worden of niet.
Het begrijpen van het concept van dubbele materialiteit is niet al te ingewikkeld. Bij de praktische toepassing ervan zijn er echter verschillende uitdagingen waarmee rekening moet worden gehouden. Om het voor de hand liggende te zeggen: het bepalen van de materialiteit van zo'n honderd subonderwerpen kan voor organisaties een hoge werkdruk betekenen.
Bovendien moet het proces jaarlijks opnieuw worden geëvalueerd. Om dit te bereiken is een intuïtief en gebruiksvriendelijk systeem voor materialiteitsbeoordeling essentieel. Dat is waar Ecocharting in beeld komt. Met behulp van onze software kunnen organisaties eenvoudig de dubbele materialiteitsbeoordeling uitvoeren en direct resultaten ontvangen. Als u geïnteresseerd bent om onze tool uit te proberen, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen of een demo aan te vragen.
Start vandaag nog met de CSRD-voorbereidingen. Vraag een demo aan.
Ontvang een persoonlijke rondleiding door onze intuïtieve CSRD-software. Vraag direct een demo aan.
