De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) verplicht organisaties om niet-financiële gegevens over hun bedrijf openbaar te maken. Aan de hand van een meting op basis van dubbele materialiteit kan er worden bepaalt over welke onderwerpen data openbaar moet worden gemaakt. Gezien de CSRD-regelgeving hiervoor meer dan 1100 datapunten omvat die mogelijk gedekt moeten worden, is het uiteraard een cruciale stap om te bepalen welke informatie relevant is. In dit artikel bespreken wij het concept van dubbele materialiteit.
Het concept van dubbele materialiteit is een centraal element in de CSRD die verband houdt met deze uitdaging. Kortom, de dubbele materialiteitstoetsing is een manier om in kaart te brengen welke onderwerpen het meest relevant zijn voor de organisatie. Deze analyse is door de CSRD vereist als leidraad om te beginnen met het bouwen van een duurzaamheidsverslag.
Dus wat betekent dit?
De organisatie moet alle onderwerpen op het gebied van milieu, maatschappij en bestuur (ESG) beeordelen vanuit twee perspectieven: het impactperspectief en het financiële perspectief. Vandaar de naam dubbele materialiteit. Het impactperspectief wordt gebruikt om mogelijke effecten van de organisaties op het milieu te identificeren. Deze effecten kunnen zowel positief als negatief zijn en kunnen al van kracht zijn of kunnen in de toekomst ontstaan.
Het financiële perspectief vraagt de organisatie om de onderwerpen te beoordelen op hun mogelijke financiële effecten. Door te bepalen welke financiële risico’s of kansen er vanuit een bepaald domein kunnen ontstaan, kan de organisatie in kaart brengen welke onderwerpen relevant zijn voor hun situatie.
Het resultaat:
zodra de organisatie weet welke impacts, risico’s en kansen (IRO) gerelateerd zijn aan de lijst met ESG-onderwerpen, worden de meest materiële geselecteerd. Deze shortlist vormt de basis van een duurzaamheidsverslag.
Transparantie in dit proces is essentieel. De organisatie mag niet intuïtief onderwerpen selecteren die goed passen. Het proces met betrekking tot de dubbele materialiteitsbeoordeling is daarom strikt gedocumenteerd in de CSRD en moet dienovereenkomstig worden gevolgd.
Laten we een voorbeeld bekijken om er zeker van te zijn dat we allemaal begrijpen wat dit betekent.
Laten we in dit geval het onderwerp “Privacy van consumenten” nemen, een subonderwerp binnen het sociale domein. Eerst identificeert de organisatie mogelijke positieve of negatieve effecten op dit onderwerp. In dit geval kan de organisatie erachter komen dat hun producten of diensten negatieve gevolgen hebben, namelijk voor de privacy van consumenten. Vanuit financieel oogpunt kunnen er mogelijke risico’s zijn. Consumenten zouden het product bijvoorbeeld kunnen boycotten vanwege privacykwesties, waardoor het financiële rendement in de loop van de tijd kan afnemen. Rekening houdend met al deze effecten en deze Impacts, Risks en Opportunities nauwkeurig onder de loep nemend, zal de organisatie nagaan of Privacy een onderwerp is om over te rapporteren of niet.
Het basisprincipe achter dubbele materialiteit is niet zo moeilijk te begrijpen. In de praktijk zijn er wel enkele unieke uitdagingen in dit proces waarmee rekening moet worden gehouden. Ook is de werkdruk hoog, omdat organisaties in totaal ongeveer 100 deelonderwerpen de materialiteit moeten bepalen.
Bovendien moet dit proces jaarlijks opnieuw worden geëvalueerd. Het opzetten van een eenvoudig en intuïtief systeem voor materialiteitsbeoordeling is daarom essentieel. Dit is waar Ecocharting om de hoek komt kijken. Met behulp van onze software kunnen organisaties eenvoudig de dubbele materialiteitsbeoordeling uitvoeren en direct resultaat krijgen. Interesse om onze tooling uit te proberen? Neem contact met ons op of vraag een demo aan.
Stroomlijn de CSRD voorbereidingen.
Krijg een persoonlijke demo van onze intuïtieve CSRD software. Vraag direct een demo aan.
