CO2 Performance Ladder 4.0

The Drabina wydajności CO2 jest zarówno System zarządzania CO₂ oraz instrument przetargowy. Pomaga organizacjom mierzyć, redukować i zarządzać emisjami gazów cieplarnianych za pomocą PDCA (Planuj-Wykonaj-Sprawdź-Działaj) jednocześnie nagradzając wiarygodne działania na rzecz klimatu korzyściami przetargowymi. Z wersja 4.0opublikowany w styczniu 2025 r. przez SKAO (Fundacja na rzecz Zakupów i Biznesu Przyjaznego Klimatowi)Program został gruntownie zaktualizowany, aby dostosować go do europejskich celów klimatycznych i zapewnić jaśniejsze, bardziej ambitne wymagania.

Od pięciu poziomów do trzech kroków

Wcześniejsze wersje drabiny miały pięć poziomów. Wersja 4.0 upraszcza to do trzy kroki ("treden") z ostrzejszymi wymaganiami. Zmiana ta sprawia, że ramy są łatwiejsze do zastosowania w praktyce, jednocześnie podnosząc poprzeczkę w zakresie ambicji i przejrzystości. Każdy z poziomów określa coraz bardziej rygorystyczne wymogi, obejmujące zarówno bezpośrednie emisje, jak i zaangażowanie w łańcuch wartości.

• Trede 1: Koncentruje się na własnym śladzie organizacji (zakres 1 i 2), wyznaczaniu celów redukcji i zwiększaniu świadomości w zakresie emisji CO₂. Wymagania są określone w dokumencie Podręcznik Trede 1.
• Trede 2: Rozszerza się na emisje z łańcucha wartości zakresu 3 i wymaga zorganizowanej współpracy z dostawcami i klientami. Zob. Podręcznik Trede 2 szczegóły.
• Trede 3: Wymaga najwyższych ambicji w zakresie planu transformacji klimatycznej do 2050 r., niezależnej walidacji i przywództwa w inicjatywach sektorowych. Pełne wymagania są określone w dokumencie Podręcznik Trede 3.

Cztery dobrze znane kąty pozostają kręgosłupem drabiny: A - Wgląd, B - Redukcja, C - Komunikacjaoraz D - Uczestnictwo.

Historia i rozwój drabiny

Drabina wydajności CO₂ została wprowadzona w 2009 przez SKAOpoczątkowo jako inicjatywa holenderskiego zarządcy infrastruktury kolejowej ProRail. Jej pierwotnym celem było włączenie działań na rzecz klimatu do zamówień publicznych, zwłaszcza w zakresie infrastruktury i budownictwa. Z biegiem lat Drabina ewoluowała od narzędzia sektorowego do ogólnokrajowego standardu, wspieranego przez holenderski rząd i wykorzystywanego przez setki instytucji zamawiających. Każda nowa wersja podnosiła poprzeczkę: od skupienia się na wewnętrznym zarządzaniu emisjami CO₂ w wersji 2, przez emisje w łańcuchu wartości w wersji 3, aż po dostosowanie do transformacji klimatycznej w wersji 3. wersja 4.0. Drabina stała się zatem jednym z najskuteczniejszych instrumentów klimatycznych w europejskich zamówieniach publicznych.

Międzynarodowe przyjęcie drabiny wydajności CO2

Chociaż drabina powstała w Holandii, jej sukces doprowadził do przyjęcia za granicą. W BelgiaNa przykład drabina została włączona do zamówień na duże projekty infrastrukturalne. Rośnie również zainteresowanie ze strony innych krajów UE, które dostosowują zamówienia publiczne do zasad Europejski Zielony Ład i cele neutralności klimatycznej do 2050 roku. Ponieważ Drabina jest ściśle powiązana z Ramy sprawozdawczości CSRDMa on potencjał do dalszego rozwoju jako europejski punkt odniesienia dla zrównoważonych zamówień publicznych.

Zalety przetargu: Dlaczego firmy uzyskują certyfikaty

Najbardziej namacalną korzyścią jest dyskonto nominalne w przetargach publicznych. Certyfikowane firmy uzyskują fikcyjną przewagę cenową - często do około 10% - bez obniżania swojej rzeczywistej oferty. Władze publiczne, takie jak Rijkswaterstaat systematycznie stosować Drabinę w zamówieniach publicznych, dzięki czemu certyfikacja staje się konkurencyjna. Wytyczne dla instytucji zamawiających są również dostępne na stronie Strona internetowa SKAO dla kupujących.

Praktyczne przykłady / studia przypadków

Kilku wykonawców i firm inżynieryjnych skorzystało z Drabiny, aby poprawić zarówno zrównoważony rozwój, jak i konkurencyjność. Na przykład projekty infrastrukturalne przyznane przez Rijkswaterstaat pokazują, w jaki sposób firmy na Trede 2 Lub Trede 3 uzyskać realną przewagę w ocenie ofert. Wykonawca na poziomie Trede 3 może przedstawić zatwierdzony plan transformacji klimatycznej zgodny z porozumieniem paryskim, podczas gdy konkurent na poziomie Trede 1 pokazuje jedynie wewnętrzny ślad węglowy. Drabina nie tylko napędza redukcję emisji, ale także tworzy wymierną przewagę rynkową. Więcej przykładów organizacji stosujących Drabinę można znaleźć na stronie Baza danych uczestników SKAO.

Harmonogram przejścia na nową drabinę wydajności CO2

Przejście do wersji 4.0 jest stopniowe, jak opisano w dokumencie Oficjalne ogłoszenie SKAO:

• 2025: Organizacje przygotowują się; jednostki certyfikujące (CI) rozpoczynają akredytację do audytów v4 do lipca.
• 2026: Wcześni użytkownicy rozpoczynają certyfikację zgodnie z v4; władze przygotowują się do uwzględnienia v4 w przetargach.
• Styczeń 2027 r.: Wszystkie organizacje muszą przejść na nową wersję; audyty w wersji 3.1 nie są już dozwolone.

Czego wersja 4.0 wymaga od organizacji?

Nowe podręczniki (Trede 1-3) określają szczegółowe wymagania. Najważniejsze z nich to:

• Insight (A) - Ustalenie granic organizacyjnych, sporządzenie wykazu CO₂ (zakresy 1, 2 i odpowiedni 3) oraz zapewnienie jakości danych. Odniesienia metodologiczne są zgodne z Protokół GHG.
• Redukcja (B) - Określenie krótko-, średnio- i długoterminowych celów powiązanych z konkretnymi działaniami, takimi jak efektywność energetyczna, elektryfikacja i optymalizacja logistyki.
• Komunikacja (C) - Publikowanie polityki CO₂, celów i postępów wewnętrznie i zewnętrznie na dostępnych stronach internetowych.
• Uczestnictwo (D) - Przyłączanie się lub prowadzenie inicjatyw sektorowych, które przyspieszają redukcję emisji, takich jak ogólnobranżowe platformy innowacji.

Wyzwania i typowe pułapki

Chociaż drabina jest potężna, wiele organizacji napotyka wyzwania podczas jej wdrażania. Jednym z najczęstszych problemów jest gromadzenie wiarygodnych danych w zakresie 1, 2, a zwłaszcza 3 łańcucha wartości. Dane dotyczące łańcucha dostaw są często fragmentaryczne lub niekompletne, co utrudnia planowanie redukcji. Kolejną pułapką jest niedocenianie wysiłku wymaganego do przejrzystej komunikacji i corocznych audytów.

Aby sprostać tym wyzwaniom, wiele organizacji przyjmuje Oprogramowanie do zarządzania danymi ESG który centralizuje dane dotyczące emisji, wspiera gotowość do audytu i jest zgodny z ramami, takimi jak drabina wydajności CO₂. Ecocharting jest jedną z takich platform, pomagającą organizacjom w efektywnym śledzeniu, zarządzaniu i raportowaniu danych ESG i CO₂, przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z CSRD i wymogami dotyczącymi zamówień. Dzięki integracji technologii firmy mogą zmniejszyć obciążenie administracyjne i skupić się na faktycznej redukcji emisji.

Dlaczego drabina działa

Niezależne oceny przeprowadzone przez SKAO i holenderskie ministerstwa pokazują, że organizacje znajdujące się na drabinie redukują emisje szybciej niż przeciętnie. The biblioteka badawcza na stronie SKAO potwierdza jego udowodniony wpływ. Ponieważ drabina jest wbudowana w zamówienia publiczne, działania na rzecz klimatu stają się przewagą rynkową, a nie kosztem.

Praktyczne kroki do rozpoczęcia

• Orientacja i analiza luk - Porównanie obecnego systemu zarządzania z Podręczniki v4.
• Wybierz swoją koszulkę - Dopasowanie ambicji do znaczenia przetargu i dojrzałości organizacyjnej.
• Tworzenie planu działania - Zdefiniuj cele, wyznacz ambasadorów CO₂ i zaplanuj komunikację.
• Konfiguracja jakości danych - Określenie wskaźników emisji, roku bazowego i audytów zgodnie z ISO 14064.
• Zaplanuj swój audyt - Zaangażowanie akredytowanej jednostki certyfikującej wymienionej przez Holenderska Rada Akredytacyjna (RvA).

Wnioski

CO₂ Performance Ladder 4.0 łączy przywództwo klimatyczne z przewagą w zakresie zamówień publicznych. Wdrażając zarządzanie emisjami CO₂ w całej organizacji, planując do 2050 r. i demonstrując wiarygodne działania, nie tylko zmniejszasz emisje, ale także wzmacniasz swoją pozycję konkurencyjną w przetargach publicznych. Przejście z pięciu poziomów do trzech sprawia, że Drabina jest bardziej przejrzysta, ambitna i lepiej dostosowana do europejskich ram zrównoważonego rozwoju.