De Corporate Sustainability Reporting Regulation (CSRD) verplicht organisaties om niet-financiële gegevens over hun bedrijf openbaar te maken. Aan de hand van een meting op basis van dubbele materialiteit kan er over worden beslist welke gegevens openbaar moeten worden gemaakt. Gezien de CSRD-regelgeving hiervoor meer dan 1100 datapunten omvat die mogelijk beschermd moeten worden, is het zeker een cruciale stap om te bepalen welke informatie relevant is. In dit artikel besproken wij het concept van dubbele materialiteit.
Het concept van dubbele materialiteit is een centraal element in de CSRD die verband houdt met deze uitdaging. Kortom, de dubbele materialiteitstoetsing is een manier om in kaart te brengen welke onderwerpen het meest relevant zijn voor de organisatie. Deze analyse is door de CSRD vereist als leidraad om te beginnen met het bouwen van een duurzaamheidsverslag.
Dus wat betekent dit?
De organisatie moet alle onderwerpen op het gebied van milieu, maatschappij en bestuur (ESG) beoordelen vanuit twee perspectieven: het impactperspectief en het financiële perspectief. Vandaar de naam dubbele materialiteit. Het impactperspectief wordt gebruikt om mogelijke effecten van de organisaties op het milieu te relateren. Deze kunnen effecten zowel positief als negatief zijn en kunnen al van kracht zijn of kunnen in de toekomst ontstaan.
Het financiële perspectief vraagt de organisatie om de onderwerpen te beoordelen op hun mogelijke financiële effecten. Door te bepalen welke financiële risico's of kansen er vanuit een bepaald domein kunnen ontstaan, kan de organisatie in kaart brengen welke onderwerpen relevant zijn voor hun situatie.
Het resultaat:
Zodra de organisatie weet welke impacts, risico's en kansen (IRO) gerelateerd zijn aan de lijst met ESG-onderwerpen, worden de meest materiële geselecteerd. Deze shortlist vormt de basis van een duurzaamheidsverslag.
Transparantie in dit proces is essentieel. De organisatie mag geen intuïtief onderwerpen selecteren die goed passen. Het proces met betrekking tot de dubbele materialiteitsbeoordeling is daarom strikt gedocumenteerd in de CSRD en moet die gedwongen worden gevolgd.
Laten we een voorbeeld bekijken om er zeker van te zijn dat we allemaal begrijpen wat dit betekent.
Laten we in dit geval het onderwerp “Privacy van consumenten” nemen, een subonderwerp binnen het sociale domein. Identificeer eerst de mogelijke positieve of negatieve effecten op dit onderwerp. In dit geval kan de organisatie erachter komen dat hun producten of diensten negatieve gevolgen hebben, namelijk voor de privacy van consumenten. Vanuit financieel oogpunt kunnen er mogelijke risico's zijn. Consumenten suggereren dat het product bijvoorbeeld zou kunnen boycotten vanwege privacykwesties, waardoor het financiële rendement in de loop van de tijd kan afnemen. Rekening gehouden met al deze effecten en deze Impacts, Risks en Opportunities nauwkeurig onder de loep genomen, zal de organisatie nagaan van Privacy een onderwerp is om over te rapporteren of niet.
Het basisprincipe achter dubbele materialiteit is niet zo moeilijk te begrijpen. In de praktijk zijn er wel enkele unieke uitdagingen in dit proces waarbij rekening moet worden gehouden. Ook is de werkdruk hoog, omdat organisaties in totaal ongeveer 100 deelonderwerpen de materialiteit moeten bepalen.
Bovendien moet dit proces herhaaldelijk opnieuw worden vernieuwd. Het opzetten van een eenvoudig en intuïtief systeem voor materialiteitsbeoordeling is daarom essentieel. Dit is waar Ecocharting om de hoek komt kijken. Met behulp van onze software kunnen organisaties eenvoudig de dubbele materialiteitsbeoordeling uitvoeren en direct resultaat krijgen. Interesse om onze tooling uit te proberen? Neem contact op met ons op of vraag een demo aan.
Stroomlijn de CSRD voorbereidingen.
Krijg een persoonlijke demo van onze intuïtieve CSRD-software. Vraag direct een demo aan.
